Van Turkije naar Nederland
Het eerste wat Ahmet zich kan herinneren over zijn komst naar Nederland in 1982 is dat iedereen hier een of meerdere fietsen had en je overal mensen zag fietsen. ‘Ik had het voordeel dat ik al kon fietsen, want het lijkt me erg lastig om dit op latere leeftijd nog te leren.’ Hij was in Turkije niet in het bezit van een fiets tot zijn verhuizing naar Nederland, maar kon daar wel af een toe een fiets van een bekende lenen. ‘Toen ik hier in Nederland kwam heb ik zelf gelijk een fiets gekocht.’

Fietsen is in zijn geboorteland wel in opkomst verteld Ahmet. ‘Tegenwoordig wordt er wel meer dan vroeger gefietst in Turkije. Zelfs driejarigen leren nu fietsen. En de allerkleinsten hebben soms een loopfiets.’ In de grote steden als Istanbul en Ankara worden tegenwoordig zelfs speciale fietspaden gemaakt. ‘Vroeger reed iedereen met de auto, en anders ging je met de bus of gewoon lopen. Naar school ging ik bijvoorbeeld altijd lopen. Er waren heel weinig mensen die toen fietsten, er waren ook bijna geen fietsen toen.’ Ahmet is niet in een grote stad opgegroeid, maar in een klein dorpje. ‘Dat was voor mij de ruimte om veilig te leren fietsen, in die tijd had dat in de stad denk ik niet gekund met al die auto’s.’

Vrijwilliger
Stilzitten zit er voor Ahmet gelukkig niet bij: ‘Ik doe nu vrijwilligerswerk in een buurthuis op Zuid. Daar ben ik twee dagen in de week, twee uur per dag. Daar houd ik het buitenterrein en de tuin bij. Allemaal soorten leuke klusjes zoals het onderhouden van fietsen.’

‘Geen klus is te moeilijk voor mij omdat ik veel ervaring op heb gedaan als vrijwilliger. Ik vind het leuk om te doen en zo zorg ik ook dat m’n eigen fiets veilig blijft. Af en toe doe ik ook even de verlichting controleren, daar gebruik ik altijd van die draadloze, die je erop kan klikken. Ik haal ze er ook altijd weer vanaf zodat ze niet worden gestolen, daar ben ik wel zuinig op. Als ze leeg zijn verwissel ik even de batterij.’

Gezond en praktisch
Zelf fietst hij op een normale fiets, want een elektrische fiets vindt hij niet nodig. ‘Als ik elke dag 5 kilometer blijft fietsen, dan blijf ik me lekker en gezond voelen. Het is een soort sport, om in beweging te blijven. Dat vind ik heerlijk.’ Naast dat Ahmet het fijn vindt om te fietsen gebruikt hij de fiets ook als praktisch hulpmiddel om boodschappen te doen. ‘Omdat ik op moet letten met tillen vanwege mijn knieën, gebruik ik mijn fietstassen om de boodschappen mee te nemen.’

Naar Maastricht en Amsterdam
Hij heeft zelfs meerdere fietsen vertelt hij, zo heeft hij een fiets op het station van Maastricht, een fiets in Rotterdam (waar hij zelf woont) en ook nog een vouwfiets die hij graag meeneemt in de trein.
‘Sinds mei heb ik een abonnement met de trein. Eens in de twee weken ga ik dan meestal naar Maastricht. In Maastricht heb ik familie wonen, daar ga ik weleens met de trein naar toe. Ik heb nog een fiets daar in de stalling op het station staan, dat is daar gratis in zo’n gestapelde parkeerplek. Als ik uitstap, pak ik de fiets en dan ga ik met mijn broer en m’n twee zussen lekker een paar uurtjes fietsen. Zij wonen allemaal in Maastricht. Met 20 minuten fietsen vanaf het station kan ik bij hen zijn. Ze wonen wel niet in dezelfde straat, maar wel allemaal even ver ongeveer.’
Eerder heeft Ahmet 17 jaar in Amsterdam gewoond. Daar heeft hij een aantal vrienden die hij geregeld bezoekt. ‘Omdat ik ook een opvouwfiets heb, kan ik die mooi meenemen naar Amsterdam, deze kan mooi gratis in de trein mee.’

Openbaar vervoer
‘Ik mag gratis met de bus, maar dat ga ik nooit gebruiken. Ik vind fietsen veel beter dan wachten op zo’n perron voor de metro, tram of de bus. Ik hou niet van wachten.
In 1985 ben ik bezig geweest voor mijn rijbewijs. Dat is toen niet gelukt en ben ik maar mee gestopt. Gelukkig heb ik al die jaren geen rijbewijs nodig gehad. Alles doe ik met de fiets. De fiets is fijn voor mij. Fietsen is belangrijk. Ik woon nu al 13 jaar in Rotterdam-Zuid. Ik rij vaak naar de binnenstad en weer terug. Ook als het regent. Regen maakt voor niet uit, de vrijheid die je hebt is fijn.’

‘Ik zie dat veel mensen op mijn leeftijd die een auto hebben twee keer zo dik als ik zijn. Ik ben blij dat ik kan fietsen, het is namelijk erg gezond. Niet alleen omdat je in beweging blijft, maar ook omdat je lekker buiten bent. Dat is belangrijk om voldoende vitamine D binnen te krijgen.’

Veiligheid
‘Als je sneller gaat, zoals bijvoorbeeld op een elektrische fiets, heb je meer kans op ongelukken. Als je dan op je hoofd valt kan je toch beter een helm op hebben voor de veiligheid. Ik heb wel een helm. Zo’n sporthelm, alleen deze heb ik nog niet gebruikt. Dat vind ik ook niet nodig met de snelheid waarop ik fiets. 10, 12 ofzo. En ik heb goeie remmen omdat ik die zelf onderhoud. Ik heb nu nog nooit een helm gebruikt. Eigenlijk zou een helm wel nodig zijn, maar die stap moet ik nog even zetten.’