We interviewen Janny over haar rol en de adviezen die zij geeft.
Kun je iets vertellen over jouw werkzaamheden?
“Dat gaat misschien het beste aan de hand van een concreet voorbeeld. Mevrouw Koelbloed-Hendriks uit Laren werd onlangs via Doortrappen naar mij verwezen. Ik belde haar. Ze legde uit dat ze van plan was een driewielfiets te kopen vanwege op- en afstapproblemen met haar gewone fiets, waardoor ze vaker al bijna was gevallen. Bij de fietsenwinkel in Baarn had ze een driewielfiets ontdekt waar ze inmiddels driemaal een kwartiertje op had gezeten met hulp van de meneer van de fietsenwinkel. Ze had eigenlijk meer tijd nodig om eraan te wennen, maar de meneer had die tijd natuurlijk niet, zei ze.
Wat ze zei, is terecht. Senioren denken al gauw dat de tijd van de winkelmedewerker geld kost en dat leidt te gemakkelijk tot te snelle aanschaf. Als de fiets dan geleverd is, kan het erg lastig zijn om in je eentje te wennen en blijft de driewielfiets in de schuur staan. Wij hopen altijd dat ze ons op tijd vinden. Ik ben als ongebonden vrijwilliger gratis en dat geeft mensen vaak net de lucht en de ruimte die ze nodig hebben.
Ik zei dat ik wel kon helpen. “Dan kom ik gewoon naar u toe en binnen een uurtje hebben we wel voldoende gedaan om zelf door te kunnen.”
Hoe ga je te werk?
“Mevrouw was blij en zei dat ze al zeker wist dat ze de driewielfiets die ze geprobeerd had, wilde aanschaffen. Ze was er zelfs al een beetje verliefd op, zei ze. Daarom heb ik haar geen andere mogelijkheden voorgelegd. Dat had wel gekund bij een bedrijf dat verschillende merken en modellen verkoopt (zowel nieuwe als tweedehands). Wij vrijwilligers adviseren dat eigenlijk ook altijd: Oriënteer je eerst goed, probeer verschillende fietsen uit. Dan kun je goed kiezen en voorkom je spijt van te snelle aanschaf. Nu konden we dat overslaan. Mevrouw was helemaal overtuigd.
Als de driewielfiets geleverd wordt ga ik haar helpen. Ik heb haar al de oefentips en trucs gemaild en gezegd dat ze die vooral niet uit het hoofd moet proberen te leren. Na de eerste ervaring is het goed om het thuis op de bank rustig door te lezen, want zo herkent ze wat ze met de training heeft ervaren.
Tijdens de eerste afspraak gaan we stap voor stap beginnen. We zoeken vlakbij haar huis een plek, plein of terrein waar ze ook zelf kan trainen. Als je nooit gefietst hebt, rijd je zo op weg op een driewielfiets, maar als je altijd gefietst hebt, dan moet je op de driewielfiets afleren om te balanceren. Na een aantal keren herhalen, stijgt het vertrouwen en zal ze steeds meer en makkelijker fietsen op de driewielfiets. Van inspanning naar ontspanning.
Daarna kan ze me altijd bellen als het nodig is. Dat voorstel stelt vaak al zo gerust dat, als zij mij dan bellen, zij dat vaak doen om te vertellen dat het zo goed gaat. Als het even tegenzit, dan coach ik telefonisch. En zo nodig kom ik nog eens. Ik heb zo al tientallen mensen op weg geholpen.”
Verwijs je ook wel eens mensen door?
“Als ik zelf niet had gekund, dan had ik mijn collega-vrijwilliger Wout in Baarn gevraagd om te helpen. Als nergens hulp te vinden is, zoek ik een ergotherapeut in de buurt. Ergotherapie zit in het basispakket van de ziektekostenverzekering.
Wanneer wij merken dat het verstandig zou kunnen zijn dat er even een professionele blik op geworpen zou moeten worden, dan aarzelen we niet om te wijzen op de ergotherapeut. Wij kennen onze beperkingen wel.”
Bronvermelding foto: Janny Bunk